بیواستراتیگرافی و لیتواستراتیگرافی نهشته های کرتاسه زیرین در شرق اصفهان براساس ماکرو فسیل ها

به منظور بررسی توالی چینه شناسی و بیواستراتیگرافی رسوبات کرتاسه زیرین در منطقه قهجاورستان (شرق اصفهان) مطالعاتی بر روی نهشته های رسوبات کربناته و تخریبی به ضخامت 120 متر واقع در 22 کیلومتری شرق اصفهان انجام شده است. با توجه به ترکیب لیتولوژی سکانس کرتاسه زیرین در این ناحیه چهار واحد لیتواستراتیگرافی شامل: 1. کنگلومرایی- ماسه سنگی 2. کربناته زیرین 3. شیل میانی 4. کربناته بالایی تشخیص داده شده است؛ که به صورت هم شیب روی همدیگر قرار گرفته¬اند. همچنین این سکانس از لحاظ بیواستراتیگرافی به 4 بیوزون تقسیم بندی شده است.در سکانس مورد مطالعه یک افق بیوسترومی مرجانی- جلبکی تشخیص داده شده که نمونه¬های ماکروفسیل شناسایی شده . مرز پایینی برش مورد مطالعه با طبقات زیرین که همان شیل وماسه سنگ گروه شمشک (به سن نورین-رتین) می¬باشد به¬صورت دگرشیبی بوده است، که نشان دهنده پیشروی دریای کرتاسه زیرین پس از فاز سیمرین بوده که در این منطقه باعث نهشته شدن طبقات تخریبی و کربناته شده است و تا اواخر آپسین ادامه یافته است. انتهای برش مورد مطالعه به آهک های دولومیتی شده، ختم شده-است.